ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ, ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΥΓΙΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΑΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΟΣΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΠΡΟΤΕΙΝΑ, ΓΙΑΤΙ…ΙΔΟΥ ΤΟ ΝΕΟ ΚΥΜΑ…
Οι ταινίες που ακολουθούν είναι εδώ για να σας δώσουν μια πνοή ηρεμίας και χαλάρωσης, σε μια εποχή που μας πλήττει η ανησυχία, πολλές φορές σε σημείο υπερβολής. Προτείνω λοιπόν να πάρουμε μια δόση από αυτά τα γεύματα, που είναι πηγή αγαλλίασης και ψυχραιμίας… Χαλαρώστε λοιπόν, αράξτε στα καναπέδια και καλοτάξιδο…
1.Spirited Away
Ένας σιωπηλός θησαυρός του Hayo Miyasaki , με μια τεράστια όμως φωνή και μια ακόμη πιο μεγάλη ψυχή. Μια ταινία για ένα τόσο εξωτερικό όσο και εσωτερικό ταξίδι στο άγνωστο, στη μαγεία, στη φαντασία, στη φιλία, στη γενναιότητα και στην αγάπη. Το «Ταξίδι στη Χώρα των Πνευμάτων» είναι τόσο μεγαλειώδες και φανταχτερό, με πλάσματα από άλλους κόσμους άλλων εποχών, όσο και ήρεμο και υπνωτικό, με μια αέρινη μελωδία να αγκαλιάζει αυτόν τον κόσμο, όπου η φύση και ο άνθρωπος ανταμώνονται σχεδόν σε κάθε πλάνο. Ένα ταξίδι μακριά από εδώ που μας φέρνει όμως όλο και πιο κοντά…
Διαθέσιμη στο NETFLIX
2.The Big Lebowski
«Αν δε χαλαρώνει κανείς βλέποντας τον Jeff Bridges, τον John Goodman και τον Steve Buscemmi να παίζουν bowling ως βετεράνοι σαραντάρηδες, τότε ή θεός είναι ή θηρίο» τάδε έφη ο Αριστοτέλης. Δεν το είπε δηλαδή, αλλά δεν πειράζει. Οι αδελφοί Κοέν έπλασαν μια αξέχαστη dude movie, μια ακομπλεξάριστη κωμωδία, ένα ό,τι να ‘ναι trip film, όλα μαζί, και από ό,τι θυμάμαι (έχω να δω την ταινία καιρό), το έκαναν έξοχα. Είναι από τους πιο αυθεντικούς, αστείους, ευρηματικούς storytellers και με τον Μεγάλο Λεμπόφσκι φτιάχνουν μια ταινία-απόλαυση. Από την άλλη, μπορεί απλώς να γυρίσετε και να μου πείτε «Yeah, well, that’s just like, your opinion, man.” Και αυτό το εκτιμώ απόλυτα. Δείτε την, θα καταλάβετε.
Online ή dvd
3.High Fidelity
Αυτήν την ταινία την είδα μέσα Σεπτέμβρη, μια καλοκαιρινή νύχτα, στο πανέμορφο σινεμά Απόλλων, που μαγεύει από τη βελούδινη ατμόσφαιρα και τους όμορφους ανθρώπους του. Και ήταν η τελευταία που είδα εκεί για φέτος…μια ταινία στην οποία ο John Cussack μας παίρνει από το χέρι και κοιτάζοντάς μας κατάματα και σπάζοντας τον τέταρτο τοίχο, βγάζει κυριολεκτικά τα εσώψυχά του με χιούμορ και ειλικρίνεια, αναπολώντας και κάνοντας μια λίστα τον 5 five χωρισμών του, ενώ βιώνει και έναν ακόμη την ίδια στιγμή. Μια ταινία, «γράμμα αγάπης» στη μουσική, που μας περιβάλλει, μας τρελαίνει, μας ηρεμεί, μας γοητεύει, μας καθοδηγεί και διαμορφώνει τις ζωούλες μας… Και για τη φύση των ανθρώπινων σχέσεων, που σαν τα τραγούδια και αυτές, άλλοτε μας πάνε στα ουράνια, άλλοτε μας πετάν στη λάσπη…Λίγο απ’ όλα, λίγο Jack Black, λίγο κατάθλιψη, λίγο βινύλια…ladies and gents, High Fidelity! Απόλλων και θερινή μαγεία , εις το επανιδείν!
Online ή dvd
- CORNETTO TRILOGY
Πραγματικά, αν αναζητάτε λύτρωση μέσω κωμωδίας, δε νομίζω να υπάρχει καλύτερο πράγμα από το Cornetto Trilogy. Ο Edgar Wright, από τους πιο κουλ ανθρώπους στον πλανήτη, έφτιαξε τρεις ταινίες, όπου και στις τρεις, καταφέρνει με κότσια και καρδιά να πει τη δικιά του ιστορία, χωρίς να αναγκάζεται να υπηρετήσει τα συμβατικά μοτίβα και τα κλισέ του κάθε είδους. Μια ZOMBIE MOVIE ( Shawn of the Dead)για τις ανθρώπινες σχέσεις, μια COP COMEDY (Hot Fuzz) για τη δύναμη τις φιλίας και ένα ALCOHOLIC SCI–FI EPIC (The World’s End) για το βάρος του χρόνου που μας κλέβει την αγνότητα. Μια τριλογία, αποτελούμενη από τρεις αυτόνομες ταινίες, που αδύνατο να μη σε κάνουν να ξεχάσεις την κατάσταση έξω, γελώντας ασταμάτητα με ακραίες, σατιρικές και badass ιστορίες. Ο Simon Pegg και ο Nick Frost, που συμπρωταγωνιστούν σε όλη την τριλογία, αποδεικνύουν ότι είναι ένα διαχρονικότατο κωμικό δίδυμο. Δείτε τις όλες μαζί για τρελά γούστα και το υπόσχομαι ότι θα σας κάνουν να λιώσετε σαν παγωτά Cornetto…
Online ή dvd ( το Hot Fuzz είναι διαθέσιμο στο Netflix)
ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΤΙΣ ΔΕΙΤΕ ΜΕ ΟΠΟΙΑ ΣΕΙΡΑ ΘΕΛΕΤΕ, ΑΝ ΚΑΙ ΠΡΟΤΙΜΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΤΙΣ ΔΕΙΤΕ ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ, FOR BEER’S SAKE
FEST FILMS
Άλλο ένα φεστιβάλ τελείωσε, άλλη μια μέρα κύλησε, «κι όμως είσαι ακόμα εδώ…». Γιατί οι εικόνες περνούν, αλλά τα αισθήματα μένουν για πάντα. Κατάφερα, μέσα από «λαπτοπικές» συγκυρίες, να παρακολουθήσω 11 ταινίες στο φετινό online TIFF( Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης) και από αυτές ξεχώρισα 6, πολλές από τις οποίες αναμένεται να κυκλοφορήσουν στα σινεμά μετά τον κορόνα, ενώ άλλες είναι κάπου διαθέσιμες στο αχανές διαδίκτυο και στα συρτάρια των δυστυχώς χαμένων από τα μάτια μας βιντεοκλάμπ. ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ, ΤΟ ΕΠΙΒΑΛΛΩ! Να, τις έκανα και rank για να τις γνωρίσετε λίγο…
6.When Forever Dies
Ένα από τα πιο συγκλονιστικά και παθιασμένα love letters στο σινεμά του τότε, με εμφανείς πινελιές από το σινεμά του σήμερα. Μια ταινία κατασκευασμένη από 125 χρόνια σινεμά, μια ιστορία πλασμένη από χαμένες, ακυκλοφόρητες, ξεχασμένες ταινίες του βουβού κινηματογράφου. Διάφορες σκηνές ενώνονται μαζί μέσω ενός πολύ προσεγμένου μοντάζ και σαν κομμάτια παζλ, οδηγούν στη σύνθεση ενός οπτικοακουστικού ψηφιδωτού που απεικονίζει με ευαισθησία τις ανθρώπινες σχέσεις, την αιώνια συνύπαρξη των δύο φύλων, την σχεδόν κωμική εναλλαγή ρόλων μεταξύ αγάπης και μίσους. Τι να κάνουμε, έτσι έχουν οι σχέσεις. Συνοδοιπόροι και αφηγητές της ιστορίας, ο Forever Man και οι Forever Woman. Από χτυποκάρδια και ρομάντζα μέχρι και χρωματιστή ψυχεδέλεια, να μια ταινία που μας θυμίζει τα παλιά, με έναν νέο αέρα…
Μπορεί κάποτε στα σινεμά, ίσως και κάποτε online…
5.The Hamburg Syndrome
ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ 1979 ΟΠΟΥ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ ΜΟΛΥΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟ ΑΝΕΞΗΓΗΤΟ ΥΙΟ ΚΑΙ ΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ, ΣΕ ΜΙΑ ΤΟΣΟ ΑΣΤΕΙΑ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΡΟΜΟΥ, ΜΑΧΟΝΤΑΙ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΟΥΝ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΧΤΥΑ ΤΟΥ ΙΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΛΠΑ ΤΙΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ; Ότι πρέπει για να ξεχαστούμε λίγο από τα σύγχρονα προβλήματα…
Πέρα από την πλάκα, οι άνθρωποι ήταν προφήτες ή είδαν κανένα θεϊκό όραμα, αλλιώς δεν εξηγείται.
Κάπου στα dvdάδικα και στα online λημέρια σίγουρα θα υπάρχει. Θέλει λίγο ψάξιμο, όμως αξίζει.
4.Γυμναστήριο
ΒΡΕ, ΕΙΔΑΤΕ ΠΟΥ ΣΑΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ;
Δεν ξέρω αν ο The Boy (Αλέξανδρος Βούλγαρης) σφύζει από υπερβολές, αμηχανίες και επιτηδευμένες κινήσεις, αλλά για κάποιο λόγο κάθε φορά τον εκτιμώ και τον απολαμβάνω για αυτό. Ο τύπος με κέρδισε δίχως δισταγμό με το Winona, που κυκλοφόρησε πέρσι και σαν κύμα μου έφερε λύτρωση και αγαλλίαση. Μετά με ένα παλιό του, το Ροζ (free στο youtube) έδωσε μια στάλα γλυκιάς οικειότητας και τώρα, κάπως από ξαφνικά, γέννησε το Γυμναστήριο και έφερε στο φως νέες σκέψεις, νέα συναισθήματα, νέες φυσικές ανθρώπινες ανησυχίες, όλα παρουσιασμένα από το δικό του μάτι, τον εμμονικό και γλυκό του φακό. 17 μονόλογοι, 17 ιστορίες, μία κάμερα, ένα γυμναστήριο, μια ταινία που δεν έγινε ποτέ, 2 ώρες και 45 λεπτά. Πριν τη δω, φαντάστηκα ότι θα σκυλοβαρεθώ, αλλά είχα ελπίδες. Τελικά, κάπου στα πρώτα 20 λεπτά, ο άτιμος με κατάφερε. Είναι ένα πανέμορφο ατέλειωτο κολάζ ανθρώπων, ο καθένας με ένα διαφορετικό ξεχωριστό υπόβαθρο και look και με μια διαφορετική μελωδία πιάνου να τον συνοδεύει. Κάποιοι μονόλογοι είναι τόσο δυνατοί και συναισθηματικά ευάλωτοι, που κάθε λέξη τους φαντάζει ποίημα. Γενικά, ο τρόπος που ο Boy χειρίζεται τις λέξεις και τη σημασία τους είναι άξιος θαυμασμού, μάχεται για να φέρει μια ποιητική απλότητα σχεδόν σε κάθε φράση, κάθε τόνο, κάθε παύση. Για αυτό και οι ταινίες του δουλεύουν, γιατί δίνεται έμφαση σε κάθε γράμμα της αλφαβήτου, και έτσι τα λόγια αποκτούν άλλη βαρύτητα και ομορφιά. Όχι, δεν μου άρεσαν όλοι οι μονόλογοι. Αρκετοί ήταν αδιάφοροι, άλλοι κουραστικοί. Άλλοι όμως δεν με άφηναν να μην χαμογελάω, να μην συγκινηθώ, να μη βρω ένα κοινό… Εν τέλει… είναι ωραίο να γνωρίζεις ανθρώπους. Ειδικά όταν σε κοιτούν κατάματα, σου μιλούν με ειλικρίνεια και ομορφιά και σου ανοίγονται δίχως φόβο, δίχως συστολή. Σαν μια διάπλατη αγκαλιά. Σαν μια κουβέντα στο Γυμναστήριο. Σαν μια προπόνηση σε μια ομάδα μπάσκετ…
Πιθανώς θα έχετε την ευκαιρία να γνωριστείτε στα σινεμά…
3.Η Μπαλάντα της Τρύπιας Καρδίας- Ένα Εκατομμύριο Τρόποι να Αγαπάς…
Ο Γιάννης Οικονομίδης είναι σίγουρα από αυτούς που έχουν αφήσει το στίγμα τους στο σύγχρονο Ελληνικό σινεμά. Από τα non-stop μπινελίκια μέχρι το «ΠΩΣ ΤΟΥΣ ΠΕΤΣΟΚΟΨΕΣ ΕΤΣΙ;» είναι ένας τύπος που έχει κερδισει διαφορετικά κοινά για διάφορους λόγους. Η Μπαλάντα είναι η πρώτη «συζήτηση» που είχα μαζί του, και ναι, και αυτή μπινελίκια είχε. Αλλά ήταν τα πιο αστεία, έξυπνα και ουσιώδη μπινελίκια που έχω ακούσει σε ταινία (μετά του Ταραντίνο). Ο Οικονομίδης δείχνει πόσο καλά ξέρει να χτίζει από το 0 έναν δικό του κόσμο, βουτηγμένο εξ ολοκλήρου στην ελληνική σαπίλα. Οι χαρακτήρες είναι κωμικοτραγικές φιγούρες, εγκλωβισμένοι στα φίδια του υποκόσμου, δούλοι του βίου τους, ανήμποροι να πράξουν ή να εκφραστούν αλλιώς παρά μόνο με βία. Βία στη γλώσσα, βία στα χέρια, βία παντού. Και όμως, με έκανε να αναρωτηθώ αν όντως το θέλουνε αυτό. Ίσως, ακόμη και εδώ, να είναι εν τέλει διακριτή η αβάσταχτη επιθυμία μας για ζωή, έρωτα και γαλήνη, μακριά από τον κόσμο που μας κυνηγά. Είναι βρώμικο χωρίς να γίνεται φτωχό, αστείο χωρίς να γίνεται χυδαίο, απωθητικό και όμως δε χορταίνεται…. Η ισορροπία μεταξύ μαύρης κωμωδίας και τραγωδίας είναι θαυμάσια, μια ταινία που ψυχαγωγεί τόσο πολύ, παραμένοντας πιστή στο «ανήθικό» της ήθος. Ναι, ναι, ναι. Και για καλή μας τύχη, θα έρθει και online, όπως ανακοίνωσε και η ίδια η παραγωγή πριν λίγες μέρες. Τα λέμε.
2.Last and First Men
Ποίηση με εικόνες. Ομορφιά με ήχους. Ένα ταξίδι στον χρόνο σαν κανένα άλλο. Ένα μήνυμα από την τελευταία γενιά του ανθρώπινου είδους σταλμένο σε… ΕΜΑΣ! Και όχι μόνο αυτό, το μήνυμα το μεταφέρει η φωνή της TILDA SWINTON,ΤΗΣ TILDA SWINTON, for humanity’s sake. Από τα πιο μελωδικά, αρμονικά, σημαδιακά και εθιστικά δημιουργήματα που έχω βιώσει, ένα σονέτο για τη διατήρηση όσων μας ενώνουν, όσων μας κάνουν ό,τι είμαστε, όσων μας δίνουν ζωή. Απίστευτο, απλώς δε περιγράφεται. Είναι σαν μια χρονομηχανή, τόσο δημιουργικό και κινηματογραφικό. Το κύκνειο άσμα του Gohan Gohansson, εξαίρετου συνθέτη και δημιουργού, είναι μια παρέλαση αισθήσεων, που είναι τόσο διαχρονική, που δεν μπορείς να καταλάβεις πότε ή πώς ήρθε στη ζωή. Το μόνο αρνητικό είναι ότι αντί να το βιώνουμε στο σινεμά, το είδαμε σε ένα laptopi, δεν πειράζει ίσως να λυτρωθούμε…
1.Η Αναζήτηση της Λώρα Ντουράντ
Υπάρχουν ταινίες που είναι μαεστρικές, οπτικά αριστουργήματα, αφηγηματικά έπη, που προσέχουν κάθε λεπτομέρεια, που κάθε πλάνο είναι ένας πίνακας από μόνος του, κάθε κίνηση της κάμερας ένας ακριβέστατος χορός. Και υπάρχουν και ταινίες σαν τη Λώρα Ντουράντ, που δε χρειάζονται τίποτα από αυτά. Που είναι τόσο ακατέργαστες, τόσο απλές και καθημερινές, τόσο κινηματογραφικά περίεργες και αλλόκοτα ανθρώπινες, που αδύνατο να μην της λατρέψω. Την ταινία αυτή δεν τη θαυμάζω, δεν την υμνώ, τη συμπαθώ, σαν να είμαστε δύο καινούριοι φίλοι. Πραγματικά, έτσι ένιωσα. Δεν υπήρχε στιγμή που δεν ήθελα να είμαι με τον Μάκη Παπαδημητρίου και τον Μιχάλη Σαράντη στο βαν, αναζητώντας την Λώρα, μια εξαφανισμένη πορνοστάρ των 90’s, που έχει σημαδέψει τις όμορφες, γεμάτες πίκρες και προβλήματα, καρδιές των δύο φίλων. Ένα από τα πιο καθημερινά και ειλικρινή ταξίδια, μια σύγχρονη Οδύσσεια, δύο φίλοι, ένας δρόμος, δύο-τρεις στάσεις και ένα πραγματικά ανεπανάληπτο πρωτότυπο soundtrack είναι αρκετά για να με ταξιδέψουν… Ένα πυροτέχνημα που έσκασε από το πουθενά και αντί να το κοιτώ από τα παράθυρα του σπιτιού μου, με πήρε στον ουρανό μαζί του και με πήγε όπου ήθελε και αφού με έκανε να γελάσω και να το ευχαριστηθώ, στο τέλος έσκασε με χίλια χρώματα, και μέσα στην καρδιά μου. Λώρα, το υπόσχομαι θα σε αναζητήσω και εγώ… με μια φθαρμένη καρέκλα, ένα λευκό πανί, όταν θα έρθει η στιγμή… θα είμαι εκεί…
Θα είμαστε όλοι εκεί, μαζί
Τα λέμε την άλλη εβδομάδα… γιατί δεν μπορεί να υπάρξει τριλογία χωρίς ένα vol.3….